Yabancilar mi soguktur ?

     Tabi canim turkler sicakkanlidir, samimidir, guleryuzludur; ama yabancilar oyle mi? Soguk buz gibi ruhsuzlar, hatta yolda dussen donup bakmazlar!

Evet! Yolda dussen basinda birikip  seni bogmazlar, yardim cagirilacak bir durum varsa ve yardim etmelerini istersen eger yardimci olmaya calisirlar. Onun disinda basinda durup vah vah \ tuh tuh yapip olayi daha da dramatikleştirerek bakmazlar sana.

     

Bu olaya birebir sahit oldugum icin ornek verdim. Yolda dusmus bir adam: yaninda bir iki kisi telefon konusmalarindan anladigim kadariyla yardim cagirdiklari ve hepsi bu. Ozellikle durup izlemistim onlari, ben sok!

Toronto’nun en unlu, en merkezi caddelerinden Bloor uzerinde hem de, yoldan gecen gidenin haddi hesabi yok ancak hic kimse gereksiz kalabalik etmiyor, soru sormuyor, durup izlemiyor. (bizden baska tabi :)) Ve 5 dakika kadar sonra ambulans gelip yarali adama gerekli mudaheleyi yapiyor. Bu arada tahmin edersiniz ki saglik personelleri geldikten sonra adamin yaninda duran, yardim cagiran kisiler yollarina devam ediyor. Ancak biz hala orda... :D.

     Bence bizi yillarca kandirmislar. Bir yili geckin bir suredir Toronto’da yasiyorum. Esim cok yogun bir sekilde calistigindan dolayi 3 yasindaki kizimla birlikte her gun yalniz basimiza disari cikiyoruz. Ustelik henuz okula gidemedigimden sifir ingilizce ile. Ancak bugune kadar ne dalga gecildim, ne utandirildim, ne ayiplandim ne de dolandirildim! Tam aksine herhangi bir sorun oldugunda sabirla, guleryuzle yardimci oldular hep.

     Ornegin ilk market deneyimimde; marketten cikmadan alisveris sepetimi nereye koyacagimi bilemedigimden bir kenara birakmam ile birlikte, personelin bana biseyer soylemesi bir oldu. Eyvah dedim betul, dakika bir gol bir. Anlamis gibi gulumsedim, arkami dondum ama yok kadin vazgecmeyerek israrla konusuyor. Son olarak kadin kalk sen kasayi birak yanima dogru gel. O gelirken bende ne fırtınalar.. Kesin kizicak sepeti oraya koymamam gerektigini soylemisti, bunu anlamistim ama nereye koyacagim hakkinda  gram bisey anlamamistim.

Tek bildigim bu ulkede kurallarin cok onemli oldugu ve herkesin dikkat ettigiydi. O anda icimden kendime nasil saydiriyorum anlatamam; ne gerek vardi sanki dunyalari alicaksin, seninkisi anca is olsun,  hatta onceden sepet mi vardilara kadar gittim artik. :) Derken kadin karsimda, ancak o da ne? Gayet guleryuzle sepeti tutarak birakmam gereken yeri eliyle gosterdi. Ben ozrumu ifade etmeye calisirken daha (sanirim yabanci oldugumu anlamisti) lafimi bolerek meshuur cumleleriyle beni tanistirdi: It’s ok. No problem. Hemde gulumseyerek, hemde trip falan yapmadan! Ben yine sok tabi bunye alisik degil ki… o kadar isini biraktin, kalktin geldin be ablam azicik surat assaydin en azindan.

     Yine ilk geligimiz zamanlarin birinde esimle birlikte buranin en meshur cafeler zinciri olan tim horton’s ta bir kahve icmistik, o kahveyi cok sevmistim. Bir gun kizimla parktan donuyoruz herkesin elinde kahve goruyorum; dedim bende alayim bari suru psikolojisiyle.  Ismi aklimda, cumle olarakta baktim sozlukten ezberledim, girdim siraya.  Icimden tekrarlayip dururken sira bana gedi. Ama bana da kal! geldi. Tik yok! Aklima hicbisey gelmiyor. Utancla gulumsedim sadece karsimdakine. Inanin o an adimi sorsa soyleyemezdim. Siparisi alacak kiz gayet rahat karsimda gulumsuyor, deli mi ne? Bir an aceleyle ordan cikmayi dusundum ama bu kiz pesimden gelir vallahi, illa yardimci olucam diye tutturur.  Tek dusundugum arkamda sirada olan insanlari beklettigimdi. Yavastan baktim arkama kimse bana bakmiyordu, kimse bekledigi icin oflamiyordu hatta beklediklerinin bile farkinda degillerdi sanki. Bunlarin hepsi mi deliydi?  O an aklima geldi ve bir cirpida soyledim, ama beni duymamisti. En kotusu bidaha tekrarlamami istedi. Bi gayret tekrarladim, artik ne verse alicam, zikkim olsa icicem zaten yeterki cikayim.  Baktim kız benden mutlu oldu eliyle isaret etti CAK yaptik, ilk once dalga gecti sandim ama yok gayet samimiydi.

     Son olarak sunu soylemem gerekirse 22. Kata oturuyoruz ve hergun asansorde bir cok kisiyle karsilasiyouz. Hemen hemen her defasinda farkli kisilerle  karsilasmamiza ragmen asansore binenlerin cogu selam veriyor yada gulumsuyor. Ayni durum sokakta da yasaniyor. Goz goze geldiginizde en azindan bir gulumseme ile karsilasiyorsunuz.

     Simdi dusunuyorum da; sicakkanli olan biz turkler neden ayni binada oturdugumuz komsumuza ya da ayni isyerinde calistigimiz arkadaslarimiza bile; bir selam vermiyoruz? Hic digerlerine ornek vermeye gerek yok, bu sorunun cevabi hepsini katlar zira! Hepinize yabancilar gibi soguk/ ruhsuz gunler diliyorum…